28 Ocak 2012 Cumartesi

Sıkılmış

Kar gözünü açtırmıyor insanın. Soğuk ısırıyor açıkta kalan tenimizde nereyi bulursa. Telaş işe gitmek, dersaneye yetişmek belki düşünülmeden verilen bir sözü yerine getirmek. Bekliyoruz ayaklar yerlerdeki buzlarla savaş halinde. Gözalabildiğine beyazlık arasında kirletilmiş görünen karlar üstünde bir kuş, umursamaz tavrından ilk aklıma gelen üşümüş olabileceğiydi, haberlerde görmüştüm bir güvercin havuzun kenarında donmak üzereyken insanlar fark etmişler. O kurtulmuştu, bende bu kuşa bir şans verebilirdim. Tabi önce resmetme kararıyla telefonuma sarıldïm, herseyi belgelemezsek olmaz dimi ama.
Aldırışsız poz verdi adeta. Hafif hareketlerle konumunu bir kaç santim degistirdi. Anlasïlan üşümek değildi derdi. Sıkılmış insanları izlemeye karar vermişti. Otobüs yanastığında durağa hissettiğim acıma değildi artık o kuşa. Kıskançlıktı hatta. İçimdeki kartopu fırlatma isteğini bastırdım, hergünüme döndüm.

3 yorum:

  1. bende sen ne yazarsan yaz beğeniyorum bunun seni sevmemle alakası yok vallahi:)))

    YanıtlaSil
  2. bu arada balıklarınıda besledim:D

    YanıtlaSil
  3. O zaman bende daha iyi yazmaya çalışayım. Teşekkürler :) ama yazılarımı beğendiğin için değil, beni sevdiğin için ;)

    YanıtlaSil

HOŞGELDİN ! UMARIM MUTLU AYRILIRSIN :) YORUMLARINLA TEŞVİK ETMEK EMEĞE TEK BEDEL NETTE ;)